دو طرح پژوهشی دانشگاه شیراز به عنوان طرح برگزیده دانشگاه ها و مراکز علمی کشور در راستای رفع مشکلات و رونق تولید انتخاب شد.
طرح نخست با موضوع ''بررسی و تعیین ثابت سرعت سایش در خطوط انتقال گاز میادین کنگان، شانول و آغار به صورت میدانی'' توسط دکتر فریدون اسماعیل زاده و دکتر داریوش مولا ، اساتید دانشکده مهندسی شیمی، نفت و گاز دانشگاه شیراز اجرا شده است.
کارفرمای این طرح شرکت بهره برداری نفت و گاز زاگرس جنوبی بوده واجرای آن حدود 4 سال طول کشیده است.
دکتر فریدون اسماعیل زاده ،مجری اول این طرح گفت: افزایش تولید میادین گازی ؛ کاهش هزینه های میلیاردی عملیاتی جهت حفر چاهای اضافی به منظور نگه داشتن سقف تولید، کسب دانش فنی ، بومی سازی سیستم های کنارگذار در میادین گازی و ارایه یک رابطه کاربردی جهت تعیین سرعت سایش حدی در میادین گازی ایران بر حسب نسبت مایعات تولیدی به گاز، از دستاوردهای ویژه این طرح به شمار می رود.
وی تصریح کرد : سرعت سیال قابلیت ایجاد آسیب های جدی به زیرساخت های تولید نفت و گاز را دارد و از این رو، سرعت سایش تعیین کننده میزان مجاز دبی بهره برداری از چاه های موجود نفت و گاز می باشد.
دکتر داریوش مولا، دیگر مجری این طرح هم اظهار داشت: داده های دقیق میدانی بر روی سرعت سایش می تواند منجر به انتخاب اندازه لوله مناسب برای دورنمای پروژه های میدان های نفتی گردد.انتخاب لوله مغزی با قطری بیشتر یا کمتر از حد مورد نیاز، افزایش هزینه های ساخت و یا شکست های ناشی از پدیده خوردگی سایشی را به دنبال دارد.
وی تاکید کرد: نتایج این پژوهش نشان می دهد در مقایسه با مقادیر پیشنهاد شده توسط استاندارد API RP-14E، می توان مقادیر بالاتری از ضریب سرعت سایش را، به صورت ایمن در میادین گاز میعانی به کار برد. به علاوه این نتایج نشانگر آن است که با افزایش میزان حجمی میعانات به حجم گاز تولیدی، نرخ سایش افزایش می یابد.