بررسی‌ها نشان می‌دهد که از تمام آب موجود در کره‌ی زمین فقط 2/7 درصد را آب شیرین تشکیل داده است و از این مقدار آب شیرین نیز 77/2 درصد به صورت یخچال‌های طبیعی و یخ‌های قطبی می‌باشد. ایران در منطقه‌ی خشک و نیمه خشک قرار دارد و از میزان بارش سالیانه ثلث میانگین جهانی و از میزان تبخیر 3 برابر میانگین جهانی برخوردار است. نمک‌زدایی و انتقال آب از دریا یکی از راه‌حل‌هایی است که برای کاهش و کنترل بحران آب مطرح می‌شود. در این پژوهش، با مدلسازی ریاضی و با استفاده از روابط اقتصادی به بررسی فنی و اقتصادی نمک‌زدایی و انتقال آب از خلیج فارس و بررسی اقتصادی راه‌حل‌های جایگزین نظیر کاهش صادرات آب مجازی و تامین آب با تصفیه و بکارگیری مجدد پساب پرداخته شده است. در این پژوهش، همچنین به مقایسه اقتصادی نمک‌زدایی و انتقال آب با روش‌های جایگزین پرداخته شده است. با توجه به بررسی‌های انجام شده هزینه نمک‌زدایی و انتقال آب (روزانه 250 هزار مترمکعب) از خلیج فارس به شیراز، مرودشت، لامرد و بوشهر به ترتیب 2/02، 2/17، 1/05 و 0/55 دلار به ازای هر مترمکعب برآورد شده است که از این مقدار 0/55 دلار به ازای متر مکعب هزینه نمک‌زدایی و مابقی آن هزینه انتقال می‌باشد. این در حالیست که هزینه تامین هر مترمکعب آب به روش تصفیه پساب بین 0/03 تا 1 دلار برآورد شده است و ارزش صادرات هر متر مکعب آب مجازی در اثر صادرات محصولات کشاورزی در سال 1400، حدود 0/6 دلار بوده است. در این پژوهش به بررسی میزان انرژی مورد نیاز و آلاینده ساطع شده در اثر انتقال آب نیز پرداخته شد و نتایج نشان می‌دهد که میزان انرژی مصرفی و CO₂  منتشر شده برای نمک زدایی و انتقال سالیانه 90 میلیون مترمکعب آب به شیراز به ترتیب 1597 گیگاوات ساعت و 1088 هزار تن، برای انتقال سالیانه 60 میلیون مترمکعب آب به مرودشت 1286 گیگاوات ساعت و 848 هزار تن و برای انتقال به لامرد 529 گیگاوات ساعت و 336 هزار تن برآورد شده است.