به آگاهی می رساند جلسه دفاع از رساله دکترای خانم مهندس یاسمن السادات انجوی ارسنجان در رشته مهندسی شیمی با عنوان جداسازی دی‌اکسید کربن با استفاده از نمکهای آمینواسید تغییر فاز دهنده و بررسی شرایط عملیاتی مختلف بر روی فرآیند جذب روز دوشنبه 13 اسفندماه 1403 از ساعت 15 در کلاس 601 برگزار می گردد. استادان راهنمای این رساله جناب آقای دکتر خرم و جناب آقای دکتر کشاورز و استادان مشاور جناب آقای دکتر شریعنی و جناب آقای دکتر پیرودین می باشند. چکیده این پایان نامه به شرح زیر است:
افزایش مصرف انرژی باعث انتشار گازهای گلخانه‌ای خصوصا CO2 شده است. این موضوع باعث شده است محققان زیادی امکان جذب CO2 و حذف آن را بررسی کنند. استفاده از حلال‌های با پایه آب مانند محلول‌های آمین چالش جدی در فرایندهای با مقیاس بزرگ ایجاد می‌کند و دلیل آن مصرف شدید انرژی ناشی از فرایند احیای آنها است. برای کاهش انرژی مورد نیاز برای احیای حلال، انواع جدید حلال‌های تبدیل فازدهنده تحت عنوان حلال‌های تبدیل فازی با پایه آب-آمینواسید معرفی شده‌اند. در این پژوهش ظرفیت جذب نمک های آمینواسید ساخته شده برپایه سه ماده گلوتامین، آرژنین و هیستیدین و پتاسیم هیدروکسید در یک محلول آبی حاوی N,N-دی‌متیل‌فرمامید (DMF) بعنوان حلال کمکی را بررسی می‌کند. با توجه به شرایط فشار عملیاتی در واحدهای شیرین سازی گاز، در این پژوهش برای نخستین بار اندازه‌گیری ظرفیت جذب در فشارهای بالای 5 تا 30 بار انجام شد. همچنین تأثیر غلظت حجمی DMF بر روی ظرفیت جذب بررسی شد. نتایج این پژوهش نشان می‌دهد که افزایش فشار و غلظت DMF باعث افزایش ظرفیت جذب CO2 در تمام نمونه های آمینو اسیدی می‌شود. این موضوع بدلیل افزایش همزمان سرعت جذب فیزیکی و شیمیایی رخ می‌دهد. به منظور بررسی و آنالیز فازهای باقی مانده پس از جذب، نتایج بدست آمده از آنالیز فازی C NMR نشان داد فاز جامد دارای پیوندهای کربن است که به جذب CO2 ربط دارند در حالی که فاز مایع بالایی حاوی پیوندهای مرتبط با CO2 نیست. این فاز بدون نیاز به احیا ممکن است به راحتی در فرایند جذب بازیابی شود. با توجه به اینکه در فرآیند احیا در روش متداول، تمام فاز مایع وارد برج احیا می گردد لذا میزان انرژی زیادی در این مرحله مصرف می گردد. اما با توجه به نتایج حاصل از آنالیز فازها نشان داد که بیشترین میزان جذب در فاز جامد، اتفاق افتاده است. لذا احیا تنها این فاز جامد، باعث کاهش مصرف انرژی در فرآیند می گردد. این موضوع در مطالعات پیشین نیز مورد تایید قرار گرفته است. نتایج جذب در آمینو اسیدهای مختلف نشان داد که در محلول های برپایه آرژنین بیشترین میزان جذب مشاهده شده است و این در حالی است که در محلول برپایه گلوتامین کمترین میزان جذب مشاهده می گردد. این موضوع با توجه به تعداد گروه های آمینی در این ترکیبات قابل توجیه می باشد. در این پژوهش ظرفیت جذب حلال براساس سه چرخه جذب-احیا بررسی شد. نتایج نشان‌داد در هر سه نمک آمینو اسیدی مورد استفاده، میزان جذب پس از سه مرحله سیکل جذب-احیا، تنها به میزان 6-8 درصد کاهش داشته است. این موضوع در کنار پایین بودن فشار بخار نمک های آمینو اسیدی، به عنوان یک مزیت عمده برای استفاده از این ترکیبات در فرآیندهای صنعتی با مقیاس بزرگ عنوان گردد.
بدین وسیله از کلیه علاقه مندان جهت شرکت در این جلسه دعوت می شود.
