به آگاهی می رساند جلسه دفاع از پایان نامه کارشناسی ارشد آقای مهندس سید حامد یوسفیانی در مقطع کارشناسی ارشد رشته مهندسی شیمی گرایش محیط زیست با عنوان "بررسی مهارت حل مشکل گروهی از دانشجویان رشته مهندسی شیمی دانشگاه شیراز : مطالعه موردی تاثیر به‌کار‌گیری روش پروژه محور در ارائه یک درس طراحی" روز یکشنبه 19 اسفندماه 1403 از ساعت 11 در سالن سعدی دانشکده مهندسی شیمی، نفت و گاز برگزار خواهد شد. استاد راهنمای این پایان نامه جناب آقای دکتر طلایی و استاد مشاور جناب آقای دکتر ستوده هستند. چکیده این پایان نامه به شرح زیر است:
پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر روش آموزشی پروژه‌محور و آموزش فرآیند نظام‌مند حل مشکل بر رشد مهارت حل مسئله گروهی دانشجویان رشته مهندسی شیمی دانشگاه شیراز انجام شده است. این پژوهش از نوع شبه آزمایشی تک گروهی با طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون-پیگیری انجام شد. جامعه آماری شامل 44 نفر از دانشجویان مهندسی شیمی دانشگاه شیراز بود .ابزارهای گردآوری داده شامل آزمون‌های محقق ساخته سنجش مهارت حل مسئله، پرسشنامه‌های استاندارد سنجش تفکر انتقادی و ارزیابی مستمر میزان مشارکت گروهی بود. داده‌ها با استفاده از آمار توصیفی (میانگین، انحراف معیار و درصد) و آمار استنباطی (آزمون تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر و تحلیل همبستگی) تجزیه و تحلیل شدند.
یافته‌های پژوهش نشان داد که مهارت حل مشکل دانشجویان در شروع دوره به‌طور کلی ضعیف بوده و آموزش‌های مرسوم کارشناسی مهندسی شیمی به‌تنهایی در تقویت این مهارت ناکارآمد بوده است. آموزش پروژه‌محور در فاز اول مداخله، به‌رغم افزایش سطح مشارکت، تأثیر مستقیمی بر بهبود مهارت حل مشکل نداشت. در مقابل، آموزش فرآیند نظام‌مند حل مشکل (مداخله دوم) تأثیر چشمگیری بر رشد مهارت حل مشکل داشت (اندازه اثر 33/1 در برابر 92/0 برای آموزش پروژه‌محور). یافته‌ها همچنین نشان داد که ترکیب آموزش نظری فرآیند حل مشکل و تجربه عملی پروژه‌محور بیشترین تأثیر را در ارتقاء مهارت حل مسئله دارد. بررسی همبستگی‌ها نشان داد که در مراحل اولیه، معدل و تفکر انتقادی ارتباطی با مهارت حل مسئله نداشتند، اما در مرحله نهایی، این دو عامل به همراه مشارکت فعال، نقش کلیدی در ارتقاء مهارت حل مشکل ایفا کردند. همچنین مشخص شد که دانشجویان دختر، به دلیل معدل بالاتر و توانایی تفکر انتقادی قوی‌تر، پیشرفت بیشتری نسبت به دانشجویان پسر داشتند، با این‌حال جنسیت به‌خودی‌خود عامل تعیین‌کننده‌ای نبود. یکی از نتایج مهم این پژوهش، نقش غیرمستقیم آموزش پروژه‌محور در آماده‌سازی ذهنی دانشجویان برای درک بهتر فرآیند نظام‌مند حل مشکل بود. این موضوع نشان می‌دهد که روش پروژه‌محور، هرچند به‌تنهایی کافی نیست، اما نقش مهمی در بسترسازی برای ارتقاء مهارت حل مسئله دارد.
پیامدهای کاربردی پژوهش شامل ضرورت تلفیق آموزش پروژه‌محور با آموزش نظام‌مند فرآیند حل مشکل، توجه به تقویت تفکر انتقادی در برنامه‌های درسی، تأکید بر نقش مشارکت فعال دانشجویان، و طراحی مسیرهای پیوسته برای آموزش مهارت حل مشکل در طول دوره کارشناسی است. همچنین، پیشنهادهایی برای اندازه‌گیری مستمر مهارت حل مسئله، افزایش مشارکت فعال دانشجویان از طریق تعامل با صنعت، و برنامه‌ریزی برای ایجاد فرهنگ حل مسئله و تفکر انتقادی در محیط‌های آموزشی ارائه شده است.
از تمامی علاقه مندان جهت شرکت در این جلسه دعوت می شود.
