به استحضار می رساند جلسه دفاع از پایان نامه کارشناسی ارشد آقای مهندس سینا عباسی سپستانکی با عنوان " مطالعه آزمایشگاهی تزریق گاز به سیستم نفت زنده و بررسی تاثیر نوع سنگ، فشار و دما بر ازدیاد برداشت" در روز یکشنبه مورخ 3 دی ماه 1402 از ساعت 16 الی 18 در سالن سعدی برگزار می گردد. اساتید راهنمای این پایان نامه آقای دکتر ریاضی و آقای دکتر کاظم زاده و اساتید مشاور آقای دکتر اسکروچی و آقای دکتر امیری می باشند. چکیده این پایان نامه به شرح زیر است:
به دلیل این‌که حجم عظیمی از از نفت موجود در مخازن غیرقابل برداشت می‌باشد، روش‌های ازدیاد برداشت مورد توجه و در اولویت کار اکثر شرکت‌های نفتی در ایران و سراسر جهان قرار گرفته‌اند. مطالعات آماری گسترده‌ای نشان می‌دهد که تنها حداکثر 20 تا 30 درصد از حجم نفت مخازن، توسط روش‌های معمول قابل بهره برداری و تولید می‌باشد. نیاز روز افزون جوامع بشری به انرژی موجب شده است که انسان‌ها جهت رفع این تقاضا، تمام توان خود را به منظور استفاده کامل و صحیح از منابع موجود اعم از تجدیدپذیر و تجدیدناپذیر به کار گیرند. در سالیان گذشته به دلیل افزایش مصرف انرژی و کاهش تولید نفت، نیاز به برداشت نفت باقی مانده در مخازن زیرزمینی برای تامین مصارف و صنایع مورد توجه قرار گرفته است. یکی از روش‌های موجود ازدیاد برداشت نفتی، ازدیاد برداشت نفتی بر پایه‌ی گاز، موسوم به ازدیاد برداشت پایه گازی که سهم قابل توجهی از پروژه‌های ازدیاد برداشت نفتی را در سالیان گذشته به خود اختصاص خواهد داد.
نکته‌ی قابل توجه روش ازدیاد برداشت پایه گازی، تزریق بهینه گاز می‌باشد که تعیین حداقل فشار امتزاجی (MMP) و تزریق در فشار بالاتر یا پایین‌تر از این فشار، دارای اهمیت زیادی برخوردار است. با توجه به مطالعات محدود در زمینه‌ی ازدیاد برداشت، با به کارگیری نفت زنده و همچنین محدودیت دسترسی به نفت زنده و گاز هیدروکربوری در مطالعات و پژوهش‌های تجربی، در این مطالعه آزمایشگاهی تلاش و تمرکز بر روی ازدیاد برداشت نفت زنده با استفاده از تزریق گاز هیدروکربوری بوده است. در این مطالعه، علاوه بر اهمیت استفاده از نفت زنده و گاز هیدروکربوری، پارامترهای دیگر همچون شرایط امتزاجی و غیرامتزاجی، دما و نوع سنگ در دستور مطالعه قرار گرفته است.
نتایج حاصل از تست های تزریق گاز بیانگر این است که فرآیند تزریق گاز NGL380 در مقایسه با تزریق گاز NGL450 درصد بازیافت بهتری را در ازدیاد برداشت نفت ایجاد کرده است. همچنین، تزریق گاز به نفت زنده در مغزه‌های ماسه‌سنگی در حالت امتزاجی درصد بازیافت بالاتری در مقایسه با حالت غیرامتزاجی مغزه‌های ماسه سنگی و به همین شکل، در شرایط امتزاجی برای مغزه‌های کربناته درصد بازیافت بهتری را در مقایسه با حالت غیرامتزاجی مغزه‌های ذکر شده، ایجاد کرده است و به صورت مقایسه‌ای، تزریق گاز در مغزه‌های ماسه سنگی درصد بازیافت بالاتری را نسبت به مغزه‌های کربناته داشته است. علاوه بر این مهم، انجام تست‌ها در شرایط دمایی مخزن در مقایسه با دمای 40 درجه‌ی سانتی‌گراد، به دلیل کاهش کشش سطحی سیال، باعث حرکت آسان‌تر گاز در سنگ و در نتیجه، درصد بازیافت بیشتری از آزمایشات شده است.
بدین وسیله از کلیه علاقه مندان جهت شرکت در این جلسه دعوت بعمل می آید.
