به استحضار می رساند جلسه دفاع از پایان نامه آقای مهندس آرمین منصوری در مقطع کارشناسی ارشد رشته مهندسی نفت گرایش بهره برداری با عنوان "تخمین کاهش نفوذ پذیری ناشی از ذرات موجود در آب تزریقی با استفاده از روش های یادگیری ماشین" در روز سه شنبه مورخ 20 شهریور 1403 ساعت 15:30 در سالن سعدی دانشکده مهندسی شیمی، نفت و گاز برگزار می گردد. اساتید راهنمای این پایان نامه جناب آقای دکتر کلانتری اصل و سرکار خانم دکتر پارسایی و استاد مشاور جناب آقای دکتر محمدزاده شیرازی می باشند. چکیده این پایان نامه به شرح زیر است:
عملیات تزریق آب به عنوان یکی از روشهای معمول بازیابی ثانویه است که به منظور حفظ فشار مخزن و بهبود تولید از مخازن نفت و گاز انجام می شود. در حین عملیات، ذرات جامد موجود در آب تزریقی با قرار گرفتن روی سطح سنگ و نفوذ و به دام افتادن درون محیط متخلخل موجب کاهش نفوذپذیری و تراوایی ناحیه اطراف چاه می شود. از این رو دانستن میزان کاهش تراوایی ناحیه اطراف چاه برای تبیین برنامه تولید بهینه و مدیریت و صیانت از مخزن از اهمیت ویژه ای برخوردار است. از آنجایی که تاکنون محققان و مهندسان تنها از نتایج آزمایشگاهی و روش های تحلیلی برای یافتن میزان کاهش تراوایی استفاده می کنند که هزینه های بالا و زمان زیادی را متقبل می شوند، یافتن روشی که در هزینه ها و زمان صرفه جویی کند، از اهمیت به سزایی برخوردار است. در این پژوهش، با استفاده از یادگیری ماشین میزان نسبت کاهش تراوایی با استفاده از پارامترهای حجم تزریق، تراوایی اولیه، تخلخل، اندازه و غلظت ذرات جامد و نرخ تزریق سیال پیش بینی شد. پس از آماده سازی تعداد 1003 نمونه، داده ها به دو قسمت داده های آموزشی و آزمایشی تقسیم شدند. از چند الگوریتم استفاده شده در این تحقیق، مدل های جنگل تصادفی، تقویت گرادیان، تقویت گرادیان شدید، تقویت گرادیان سبک و تقویت دست های نتایج قابل قبولی بدست آوردند که ضریب همبستگی و خطای میانگین مربعات آنها، به ترتیب، بیش از95 و کمتر از 5% بوده است. تقویت گرادیان سبک و تقویت گرادایان شدید، نسبت به این پنج الگوریتم دقت بالاتری را ارائه دادند. همچنین برای ارزیابی دقیقتر این مدلها، نمودارهای روند یادگیری و مقادیر واقعی و باقیمانده برحسب مقادیر پیش بینی شده، عدم بیش برازش جهت عمومی سازی و بررسی بیشتر الگوریتمها رسم شد. پارامترهای مؤثر در این پژوهش بررسی و با تحقیقات پیشین نیز مقایسه شدند که نتایج این مقایسه نشان دهنده عملکرد خوب، منطقی و دقیق این مدلها می باشد. بنابراین، این مدلها قابلیت و توانایی پیشبینی میزان کاهش تراوایی ناشی از ذرات جامد موجود در آب تزریقی را با دقت بالا و مطلوبی را دارند و زمان و هزینه ها را کاهش میدهند.
بدین وسیله از کلیه علاقه مندان جهت شرکت در این جلسه دعوت بعمل می آید.
